Çok gören mi, çok gezen mi, çok kalan mı mutludur?

Şehir / Konstantin Kavafis

"Bir başka ülkeye, bir başka denize giderim," dedin,
"Bundan daha iyi başka şehir bulunur elbet.
Her çabam kaderin olumsuz bir yargısıyla karşı karşıya;
- bir ceset gibi - gömülü kalbim.
Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam

Kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün,
Boşuna bunca yılı tükettiğim bu ülkede."

Yeni bir ülke bulamazsın.

Başka bir deniz bulamazsın.
Bu şehir arkandan gelecektir.

Sen gene aynı sokaklarda dolaşacaksın.
Aynı mahallede kocayacaksın;
Aynı evlerde kır düşecek saçlarına.
Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda.

Başka bir şey umma -
Bineceğin gemi yok, çıkacağın yol yok.
Ömrünü nasıl tükettiysen burada, bu köşecikte

Öyle tükettin demektir bütün yeryüzünde.

Hayat şiirdeki gibi mi gerçekten de? Ve "çok gören mi, çok gezen mi, yoksa çok kalan mı mutludur?" sorusuna yanıtı bilen biri varsa lütfen gelsin bulsun beni bir an önce.
O zaman şimdilik kendime verebileceğim tek hediye bu.
Beirut'a dayanamam, o arka plandaki Brooklyn görüntülerine hiç.